Wykwity wapienne co to jest?

Wykwity na betonowych kostkach brukowych. 
Występowanie białych nalotów, tak zwanych wykwitów, na prefabrykatach betonowych znane jest fachowcom zajmującym się betonami od lat. Bardzo często klient podejrzewa wytwórcę o błąd produkcyjny powodujący powstanie wykwitów. Podejrzenie to jest nieuzasadnione, wykwity nie mogą być powodem reklamacji. Bezpośredni wpływ na powstanie wykwitów ma wodorotlenek wapnia tworzący się podczas klasycznego wiązania i twardnienia betonu. Część tego związku wapniowego nie związana trwale z pozostałymi składnikami betonu wydobywa się na zewnątrz pod wpływem odparowania wody, tworząc na powierzchni kostek biały nalot - węglan wapnia. Pod wpływem działania warunków atmosferycznych, głównie dwutlenku węgla zawartego w powietrzu, początkowo nierozpuszczalny w wodzie węglan wapnia przechodzi stopniowo w rozpuszczalny w wodzie kwaśny węglan wapnia. W wyniku tej reakcji oraz wskutek opadów deszczu wykwity ulegają zmyciu i po pewnym czasie znikają. Wielokrotne badania i obserwacje wykazały, że okres ten może trwać od 1 do 2 lat. W celu szybkiego usunięcia wykwitów należy wyszorować powierzchnię kostki rozcieńczonym kwasem solnym (1 część kwasu i 5 części wody). Powierzchnia kostki staje się bardziej szorstka, a odcień koloru nieznacznie się zmienia. Po umyciu kostkę należy dobrze spłukać wodą. Źródło: www.polbruk.pl

Przykry temat - WYKWITY
Tak zwane wykwity w rzeczywistości są wapiennymi osadami, które przede wszystkim w świeżej kostce i pod wpływem zmian pogodowych wędrują ku powierzchni. Ponieważ są one technicznie nie do uniknięcia nie podlegają reklamacjom. Wartość użytkowa kostki nie jest przez to umniejszana, a jasne osady wapienne poprzez warunki pogodowe i ścieranie same znikają.  Źródło: www.jadar.pl

Jak układać kostkę brukową POLBRUK

Jak układać kostkę brukową POLBRUK

A. Usunąć do właściwego poziomu wierzchnią warstwę gruntu (humusu). Wyrównać i zagęścić dno wykonanego koryta.

B. Wykonać właściwy rodzaj podbudowy dla:

1. Chodników, ścieżek rowerowych, deptaków.
- Polbruk gr. 6 cm, płytki gr. 5 i 7 cm
- podsypka piaskowa gr. 3 cm
- podbudowa żwirowa (utwardzona) gr. 5 cm

2. Dróg osiedlowych
- Polbruk gr. 8 cm
- podsypka cementowo - piaskowa gr. 3 cm
- podbudowa z betonu B-7.5 (lub tłucznia) gr. 10 cm

3. Dróg
- Polbruk gr. 8 cm i 10 cm
- podsypka cementowo - piaskowa gr. 3 cm
- podbudowa z betonu B-10 (lub tłucznia) gr. 15 cm

C. Na tak przygotowane podłoże układa się Polbruk według wcześniej wybranego wzoru. Polbruk posiada wypusty pozwalające utrzymać ok. 3 mm grubości spoiny. Jeśli zachodzi taka potrzeba należy kostkę przecinać na odpowiednich gilotynach lub przy użyciu pił do betonu.

D. Po ułożeniu należy Polbruk ubić przy pomocy wibratora płytowego wyposażonego w płytę z wulkolanu lub gumy.

E. Powstałe spoiny wypełnić suchym i przesianym piaskiem o granulacji 0 - 3 mm, na przykład przez wmiecenie przy użyciu szczotki.

Uwaga!Powyższe metody wykonania podbudów dotyczą tylko układania kostki na gruntach piaszczystych i żwirowych. W przypadku gruntów gliniastych należy dodatkowo wykonać warstwę odsączającą (20 do 60 cm). W celu ustalenia szczegółowych zasad wykonania nawierzchni prosimy o kontakt z firmami budowlano-drogowymi. Prawidłowa, z odpowiedniego materiału wykonana podbudowa oraz zgodne z zasadami sztuki brukarskiej ułożenie kostki to podstawowy warunek trwałości nawierzchni z kostki brukowej.

Źródło: www.polbruk.pl

Jak Układać Kostkę Brukową Jadar

1. PRZYGOTOWANIE PODŁOŻA KOSTKI
Na zagęszczonej podbudowie zasypuje się piasek, najlepiej odsiany żwir o frakcji 5 mm (największe ziarna do 7 mm). Grubość podłoża kostki w stanie zagęszczonym wynosi 3-5 cm. Podłoże kostki należy tak wyrównać listwą niwelującą, aby kostka przed zawibrowaniem była o 1 cm wyżej od planowanego poziomu. Podłoże następnie ulega zagęszczeniu poprzez zawibrowanie ułożonej kostki. Dzięki temu niwelowane są tolerancje wysokości kostki. Podłoże przed ułożeniem kostki jest dokładnie plantowane i wyrównywane.
 

2. UKŁADANIE KOSTKI
Przed układaniem kostki należy sprawdzić zgodność dostawy z zamówieniem oraz zwrócić uwagę na ewentualne uszkodzenia transportowe. Układanie następuje zasadniczo z miejsca już ułożonej kostki, przez co unika się zdeptania wygładzonego podłoża. Dla optymalizacji kombinacji kostkę należy pobierać do układania jednocześnie przynajmniej z trzech palet, dzięki temu można niwelować ewentualne nieznaczne odchylenia kolorystyczne na dużych powierzchniach, które są wynikiem zmienności barwy surowców. Kostka jest produktem z surowców naturalnych i podlega takim samym zmianom odcieni kolorów.
WAŻNE: Progi dystansowe na bocznych powierzchniach kostki nie stanowią gwarancji zachowania wymaganych odstępów fugowych. Układanie poszczególnych rzędów należy regularnie kontrolować sznurem lub łatą a ewentualne odchylenia korygować.
 

 3. WIBROWANIE POWIERZCHNI KOSTKI
Wibrowana może być kostka tylko sucha. Przed wibrowaniem należy dokładnie wypełnić fugi suchym drobnym piaskiem a powierzchnię kostki dokładnie wyczyścić, następnie zawibrować wibratorem z podkładką gumową aż do momentu uzyskania stałego poziomu powierzchni. Jeżeli nie przewiduje się bocznych ograniczeń, przed zawibrowaniem muszą być wykonane boczne zabezpieczenia przed przesuwaniem się tej kostki. Po zawibrowaniu powierzchni może okazać się konieczne ponowne uzupełnienie piasku w fugach lub ich zamulenia.

 

 4. NA WŁAŚCIWEJ PODBUDOWIE
Właściwie ułożona kostka brukowa jest elastycznie związana ze sobą fugami. Pojedyncze obciążenia kostki w ruchu kołowym są przez to płasko przenoszone na podłoże. Dlatego znana jest stara i powszechna reguła: Ułożona kostka może być tak dobra jak jej podłoże, gdyż zawodność warstwy nośnej ma automatyczny wpływ na powierzchnię ułożonej kostki.
Elastyczne wiązanie zapobiega z reguły uszkodzeniom powierzchni ale możliwe deformacje podłoża mogą wpływać na zniekształcenie powierzchni kostki. Podbudowa jako tzw. warstwa mrozoodporna nakładana jest na wcześniej zagęszczone istniejące podłoże. Grubość podbudowy zależy od rodzaju podkładu, ale przede wszystkim również od oczekiwanego natężenia ruchu kołowego. Dla ciągów pieszych i posesji prywatnych wystarcza na ogół grubość ca. 20 cm, dla większego i dużego obciążenia nawierzchni z reguły grubość podbudowy wynosi 30-40 cm. Należy użyć mrozoodpornego materiału o uziarnieniu fi 40 mm jak żwiru, tłucznia itp. Materiał ten na całej grubości jest wstępnie ubity i na końcu zagęszczony. W przypadku istniejącej podbudowy typu: beton, asfalt, itp. stosujemy tylko podsypkę piaskową lub żwirową o grubości 3-5 cm.

Źródło: http://www.jadar.pl/